Ταξιδεύοντας με τη λαϊκή μας παράδοση στα έθιμα του Δωδεκαήμερου...

Στις 19 Δεκεμβρίου είχαμε την ευκαιρία  να γνωρίσουμε και να παρακολουθήσουμε στο σχολείο μας, το έθιμο των μωμόγερων και της καμήλας.

Κύριο στοιχείο του γιορτασμού του εθίμου της καμήλας είναι η πομπική περιφορά με όργανα μιας καμήλας, εικονικής σήμερα, παλαιότερα όμως αληθινή.Το έθιμο αυτό έχει σχέση με τον Άγιο Βασίλειο του ελληνισμού, καθώς όπως ο Άγιος έδινε τρόφιμα στους φτωχούς, έτσι και οι κάτοικοι κάθε χωριού, με την καμήλα και τον ντιβιτζή (καμηλιέρη) γύριζαν και μάζευαν τρόφιμα από σπίτι σε σπίτι και τα μοίραζαν στους φτωχούς. Επίσης συμβολίζει όπως λέγεται τον δύσκολο τρόπο ζωής στα περασμένα χρόνια, που έπρεπε να αντέχεις, όπως και το ζώο αυτό της ερήμου.

 Η καταγωγή του εθίμου των ¨Μωμόγερων" ανάγεται στα χρόνια του παγανισμού και της λατρείας του Πάνα, καθώς οι συμμετέχοντες περνούν από τις αυλές των σπιτιών μεταμφιεσμένοι, χορεύοντας με τη συνοδεία μουσικής.  

 Σκοπός τους είναι η εξασφάλιση της καλοχρονίας, δηλαδή η καλή υγεία και η πλούσια γεωργική και κτηνοτροφική παραγωγή. Μαύρες κάπες, δέρματα ζώων, μάσκες, κουδούνια και θόρυβοι, στάχτη και σταχτώματα, χοροί και αγερμοί, αναπαράσταση οργώματος και σποράς, πλούσιο φαγοπότι και ευχές επιδιώκουν να επενεργήσουν στην καρποφορία Φορούν τρομακτικές μάσκες που έχουν συμβολικό χαρακτήρα και περιφέρονται στους δρόμους κάνοντας εκκωφαντικούς θορύβους με τα κουδούνια τους. Συνηθίζουν να ζητούν από τον κόσμο την ανταμοιβή τους, επειδή όπως συνηθίζουν να λένε είναι το αντίτιμο για να διώξουν τα κακά πνεύματα της φύσης.